داستانی دربارهی هنر، تخیل و گرمای واژهها
در سرمای سخت زمستان، همهی موشها مشغول جمعآوری آذوقهاند؛ اما فردریک، موش شاعر قصهی ما، چیزهای دیگری ذخیره میکند: رنگها، آفتاب و واژهها. چیزهایی که در روزهای سرد و تاریک، گرما و امید میبخشند.
«فردریک بالای سنگ بزرگی رفت. بعد گفت: چشمهایتان را ببندید. حالا شعاعهای خورشید را برایتان میفرستم. حس میکنید که مثل طلا میدرخشند؟... و همینطور که فردریک از آفتاب میگفت، چهار موش کمکم گرم و گرمتر شدند. علتش صدای فردریک بود؟ جادویی در کار بود؟»
این داستان لطیف و شاعرانه، در دل روایتی ساده، پرسشهایی مهم دربارهی نقش هنر، تخیل، کار و نیازهای روحی انسان را مطرح میکند. کتاب فرصتی بینظیر برای گفتوگو با کودکان دربارهی ارزش هنر، تفاوت سبکهای زندگی، و معنای مشارکت اجتماعی فراهم کرده است.
- آیا شعر گفتن هم نوعی کار است؟
- اگر کاری فایدهی مادی نداشته باشد، بیارزش است؟
- چگونه تخیل میتواند به ما در تحمل سختیها کمک کند؟
«فردریک» نوشتهی لئو لیونی با ترجمهی سمیه تیرتاش، در ۳۶ صفحه چهاررنگ و با قیمت ۱۵۰۰۰۰ تومان، جلد چهارم از مجموعهی «قصهخوانی و پرسشگری» است که توسط انتشارات اختران منتشر شده و به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی در دسترس خانوادهها و نوجوانان قرار گرفته است.