به نظر کار بسیار سختی است. طبیعی است که بخواهیم عشق خود را با در آغوش کشیدن دیگران نشان دهیم یا در جامعه شانه به شانه هم بایستیم. ولی یکی از بهترین کارهایی که می‌توانیم در حال حاضر و در میان این همه‌گیری انجام بدهیم تا به دیگران نشان دهیم چقدر برایمان مهم هستند، این است که از هم دور بایستیم. چراکه حتی اگر خودمان جوان و سالم هستیم، می‌توانیم به راحتی ویروس را به دیگران انتقال دهیم، و این کار باعث به خطر افتادن جان کسانی که ضعیف‌تر و آسیب‌پذیرتر هستند می‌شود.
بیماری کرونا بسیار مسری است ولی به همان نسبت مهربانی ما انسان‌ها به یکدیگر هم مسری است؛ ما باید مواظب هم باشیم، پس هر حرکت هرچند کوچک به نشانه احترام به حقوق دیگران در جامعه اهمیت دارد. بنابراین به جای دست دادن، ما از دور برای هم دستمان یا سرمان را تکان می‌دهیم. مترو و اتوبوس‌های شلوغ سوار نمی‌شویم و تا جایی که می‌توانیم پیاده می‌رویم.
حداقل یک متر از دوستانمان، همکاران و همسایه‌های‌مان فاصله می‌گیریم و یا با تلفن احوالپرسی می‌کنیم. و هر بار که یکی از این کارها را انجام می‌دهیم، نشان می‌دهیم که چقدر همه برایمان مهم هستند و الگویی برای اطرافیان میشویم.
ما انتخاب می کنیم که دورتر باشیم و فاصله میان‌مان را با محبت پر می‌کنیم. شما چطور؟ آیا فاصله اجتماعی را رعایت می کنید؟