پیچ امین الدوله
گلهای یاس در باغها و حیاطهای ایرانی با عطر دل نشین خود جزئی از فرهنگ ما شده اند بگونه‌ای که در بسیاری از اشعار عاشقانه ما از انها نام برده شد.
«میرزا علی‌خان امین‌الدوله» صدراعظم ناصرالدین شاه و یکی از افرادی که در سفرهای فرنگ ناصرالدین شاه را همراهی می‌کرد برای نخستین بار این گیاه را به ایران آورد. امین‌الدوله این گیاه را در باغ خود در دروازه شمیران فعلی کاشت و عطر و بوی آن را در این محله پراکند. در دوره ناصرالدین شاه ساخت باغ‌هایی به سبک غربی رواج پیدا کرد و اطراف دارالخلافه پر بود از این باغها که باغبان‌هایی فرنگی داشتند.
عطر و بوی یاس امین‌الدوله چنان اهالی تهران و به‌ویژه اعیان و دربار را تحت تأثیر خود قرار داد که خیلی زود باغچه‌ها و باغ‌های شهر تهران پر شد از این گیاه رونده. به‌طوری که با گذشت چند دهه، یاس امین‌الدوله در هر خانه و باغچه‌ای به چشم می‌خورد. این گیاه سرعت رشد زیادی دارد و ساقه‌های باریکش، دور درخت همجوار یا به یکدیگر، می‌پیچند و بالا می‌روند. به همین دلیل به آن «پیچ امین‌الدوله» می‌گویند. فصل گل دادن این بوته گل، بهار و تابستان است.
پیچ امین الدوله گیاهی است بالارونده و همیشه سبز و آشنا، که در بیشتر منازل قدیمی برای پوشش آلاچیق، چَپَر، داربست‌های چوبی از آن استفاده می کردند. به ارتفاع ۱۰ متر نیز می رسد. گلهای سفید رنگی تولید می کند که با گذر زمان زرد رنگ می شوند و عطری شبیه وانیل دارند و طعم شیرینی در انتهای خود دارند. معمولاً میوه‌های این گیاه سیاه و گرد هستند. برگ‌ها مخالف هم، بیضی ساده با طول ۸-۳ سانتیمتر و عرضی ۳-۲ سانتیمتر است. استفاده از این گیاه برای پوشش گیاهی نیز رایج است